Aan alle medewandelaars.
Gosh ja, vorige wandeling in mijnen hof heeft niet lang geduurd. 't Leverde wel enkel mooie, plezante reacties op, waarvoor dank !
Vandaag zal ik nog maar eens een poging doen om wat verder langs mijn tuinpad te geraken.
De tulp, die bij de vorige wandeling nog schitterde tussen de heideplantjes, is uitgebloeid. Geen stuiver meer waard. De knol misschien wel. Maar dan moet ik die uitgraven en dat lijkt me sterk op 'werken' en ik ben al even met pensioen. Ook geen vogeltjes op het koppeke van Cupido; dus ik wandel verder.
Nu kom ik aan mijn kot. Het doet zijn naam alle eer aan : het is een kot. Misschien verdiende het vroeger de naam 'bergruimte' of 'schuurtje' maar nu is enkel nog de naam 'kot' van toepassing.
En in zo'n kot zou ik nu moeten blijven totdat de crisis voorbij is? Ik denk er niet aan, Magie... (terwijl ik dit schrijf, zet ik mijn wijsvinger tegen mijn voorhoofd en maak ik een draaiende beweging.. Aha)
Gosh ja, aan dat kot hangt ,half verdoken achter een perelaar, nog een relikwie van mijn overgrootvader. Een zaag .
Mijn vader (geboortejaar 1910) vertelde ooit dat zijn grootvader (geboortejaar 1825) daar ooit nog mee gewerkt heeft.
Nou ja, toen zullen er waarschijnlijk nog goede tanden op gestaan hebben, maar die zijn helemaal verroest en afgebrokkeld, wat niet verwonderlijk is als ik aan mijn eigen tanden denk.
Om bezoekers aan mijnen tuin meteen erop te wijzen hoe ze zich in mijnen hof moeten gedragen, heb ik er ooit 'hier niet z.....' op geschilderd.
Ook die verf is niet meer wat het ooit geweest is. Ik herinner mij nog hoe iemand ooit vroeg: "Moet ik dan naar binnen naar 't toilet gaan ?..."
Een ander vroeg dan weer :"Hei zeg, maar we krijgen toch nog wel iets te drinken, hé?.."
Plezanterikken, ja, ze weten goed genoeg wat ik ermee bedoel...Zaniken of zeveren moeten ze niet in mijnen hof komen doen...
Door die zaag weet ik dus ook wel dat mijn overgrootvader kon zagen...
Mijn vrouw beweert dat dat in de genen zit.
Ik word in mijn overpeinzingen gestoord door de vogeltjes.
Een paartje mezen (koolmezen) hebben het kotje dat aan mijn kot hangt gevonden. Ik zag ze al enkele dagen aanvliegen met nestmateriaal.
Ze trekken zich niets aan van de coronamaatregelen. Ze hebben waarschijnlijk nog nooit van social distance gehoord.
Ook niet van de verzuchting van Magie dat we allemaal in ons kot moeten blijven.
Ze timmeren en bouwen zonder dat er een doe-het-zelfzaak geopend is.
Ik denk dat ze het nestkastje als een warm huisje beschouwen..
Hoe zeggen ze dat weer in 't catalaans ? Het schiet me even niet te binnen...
Ik hoop maar dat die meesjes niet kunnen lezen want dan gaan ze misschien denken :"hier niet zingen.."
Dat zou pas écht sneu zijn.
Och, 't zal allemaal wel goed komen, denk ik dan..
Tja, 'k ben vandaag al wel een ietsje verder in mijnen hof geraakt dan vorige keer; meer eigenlijk nog niet heel ver.
Voor vandaag zal 't wel weer genoeg zijn zeker.
Volgende maand hopelijk weer met goed gezelschap op wandel !
Groetjes van Fons en
Commentaires